# Een man die Ove heet ![rw-book-cover](https://cdn.kobo.com/book-images/7b58ef64-a27d-4ac4-a6b4-f882bbffd5b6/een-man-die-ove-heet-1.jpg) URL:: https://www.kobo.com/ebook/een-man-die-ove-heet-1 Author:: Fredrik Backman ## Highlights > En Ove is een man die de toestand van dingen controleert door ertegenaan te schoppen > Het zijn eigenaardige dingen die je mist als je iemand hebt verloren. Kleine dingen. Glimlachjes. De manier waarop ze zich omdraait in haar slaap. Voor haar de kamers opnieuw schilderen. > Het was nooit de bedoeling geweest dat het leven zo zou lopen. Dat is alles > . Ove had nog nooit iemand zo trots gezien als zijn vader die avond. Ove was acht jaar oud en die avond besloot hij nooit iets anders te rijden dan Saab. > ‘Een man is wat hij is door wat hij doet. Niet door wat hij zegt,’ zei Ove > Maar Sonja zag in Ove nooit het koppige, kortaffe en stekelige. Voor haar was hij de licht verfomfaaide roze bloemen bij hun eerste etentje. Hij was het iets te krappe bruine jasje van zijn vader, dat strak om zijn brede, bedroefde schouders spande. En al die dingen waar hij rotsvast in geloofde: rechtvaardigheid, moraal en hard werken, een wereld waarin het er gewoon eerlijk aan toe moest gaan > je moest geen vrienden worden met iets waarvan je niet helemaal zeker wist of het je niet kon opeten in je slaap als het dat wilde, dat was Oves levensfilosofie. > ‘Nou moet jij eens goed naar me luisteren,’ zegt Ove rustig, terwijl hij zorgvuldig het portier sluit. ‘Je hebt twee kinderen gebaard en straks pers je er een derde uit. Je komt uit een vreemd land en bent vast en zeker gevlucht voor oorlog en vervolgingen en alle mogelijke ellende. Je hebt een nieuwe taal geleerd, een opleiding gevolgd, je kunt de kost verdienen en je houdt een heel gezin van duidelijke nietsnutten bij elkaar. En ik heb je tot nu toe nog geen moment bang gezien. Helemaal nergens voor.’ > Een hele maatschappij waarin niemand achteruit kan rijden met een aanhanger, en dan zeggen zij tegen hem dat hij niet meer nodig is. Waar slaat dat op? > Want de mensen beweerden dat Ove altijd alles zwart-wit zag. En zij was kleur. Al zijn kleur. > Als iemand hem ernaar had gevraagd, had hij gezegd dat hij vóór haar niet had geleefd. En na haar ook niet. > Ieder mens moet weten waar hij voor vecht. Dat zeiden ze. Zij vocht voor wat goed was. Voor de kinderen die ze nooit had gekregen. En Ove vocht voor haar. > voeten. > ‘Ik vraag je niet om hersenchirurgie. Ik vraag je een auto te besturen. Gas, rem, koppeling. De allergrootste stumpers uit de wereldgeschiedenis, ook volslagen idioten, zijn erachter gekomen hoe het werkt. Dat gaat jou ook lukken.’ > En daarna spreekt hij zes woorden uit, die Parvaneh altijd zullen bijblijven als het mooiste compliment dat hij haar ooit zal geven. > ‘Want jij bent geen volslagen idioot. --- Title: Een man die Ove heet Author: Fredrik Backman Tags: readwise, books date: 2024-01-30 --- # Een man die Ove heet ![rw-book-cover](https://cdn.kobo.com/book-images/7b58ef64-a27d-4ac4-a6b4-f882bbffd5b6/een-man-die-ove-heet-1.jpg) URL:: https://www.kobo.com/ebook/een-man-die-ove-heet-1 Author:: Fredrik Backman ## AI-Generated Summary None ## Highlights > En Ove is een man die de toestand van dingen controleert door ertegenaan te schoppen > Het zijn eigenaardige dingen die je mist als je iemand hebt verloren. Kleine dingen. Glimlachjes. De manier waarop ze zich omdraait in haar slaap. Voor haar de kamers opnieuw schilderen. > Het was nooit de bedoeling geweest dat het leven zo zou lopen. Dat is alles > . Ove had nog nooit iemand zo trots gezien als zijn vader die avond. Ove was acht jaar oud en die avond besloot hij nooit iets anders te rijden dan Saab. > ‘Een man is wat hij is door wat hij doet. Niet door wat hij zegt,’ zei Ove > Maar Sonja zag in Ove nooit het koppige, kortaffe en stekelige. Voor haar was hij de licht verfomfaaide roze bloemen bij hun eerste etentje. Hij was het iets te krappe bruine jasje van zijn vader, dat strak om zijn brede, bedroefde schouders spande. En al die dingen waar hij rotsvast in geloofde: rechtvaardigheid, moraal en hard werken, een wereld waarin het er gewoon eerlijk aan toe moest gaan > je moest geen vrienden worden met iets waarvan je niet helemaal zeker wist of het je niet kon opeten in je slaap als het dat wilde, dat was Oves levensfilosofie. > ‘Nou moet jij eens goed naar me luisteren,’ zegt Ove rustig, terwijl hij zorgvuldig het portier sluit. ‘Je hebt twee kinderen gebaard en straks pers je er een derde uit. Je komt uit een vreemd land en bent vast en zeker gevlucht voor oorlog en vervolgingen en alle mogelijke ellende. Je hebt een nieuwe taal geleerd, een opleiding gevolgd, je kunt de kost verdienen en je houdt een heel gezin van duidelijke nietsnutten bij elkaar. En ik heb je tot nu toe nog geen moment bang gezien. Helemaal nergens voor.’ > Een hele maatschappij waarin niemand achteruit kan rijden met een aanhanger, en dan zeggen zij tegen hem dat hij niet meer nodig is. Waar slaat dat op? > Want de mensen beweerden dat Ove altijd alles zwart-wit zag. En zij was kleur. Al zijn kleur. > Als iemand hem ernaar had gevraagd, had hij gezegd dat hij vóór haar niet had geleefd. En na haar ook niet. > Ieder mens moet weten waar hij voor vecht. Dat zeiden ze. Zij vocht voor wat goed was. Voor de kinderen die ze nooit had gekregen. En Ove vocht voor haar. > voeten. > ‘Ik vraag je niet om hersenchirurgie. Ik vraag je een auto te besturen. Gas, rem, koppeling. De allergrootste stumpers uit de wereldgeschiedenis, ook volslagen idioten, zijn erachter gekomen hoe het werkt. Dat gaat jou ook lukken.’ > En daarna spreekt hij zes woorden uit, die Parvaneh altijd zullen bijblijven als het mooiste compliment dat hij haar ooit zal geven. > ‘Want jij bent geen volslagen idioot.