# Het Verhaal van de dienstmaagd  URL:: https://www.kobo.com/ebook/het-verhaal-van-de-dienstmaagd Author:: Margaret Atwood ## Highlights > Een terugkeer naar de traditionele waarden. Verteert vandaag niet wat u morgen kan ontbreken. Ik word niet verteerd. Wat ontbreekt mij? > Ze zijn heus niet bang dat we weglopen. We zouden niet ver komen. Ze zijn bang voor die andere ontsnappingsmogelijkheden, die je in jezelf kunt openen, als je maar iets met een scherpe rand hebt. > . Ik probeer niet te veel te denken. Net als andere dingen moet ook het denken worden gerantsoeneerd. > Het is net zoiets als een lange neus maken van achter een hek of het plagen van een hond door een kluif net buiten zijn bereik te houden, en ik schaam me over mijn eigen gedrag, omdat deze mannen er helemaal niets aan kunnen doen, ze zijn nog te jong. > Dan merk ik dat ik me eigenlijk helemaal niet schaam. Ik geniet van deze macht; de macht van een hondenkluif, passief maar aanwezig. > Er zijn verschillende soorten vrijheid, zei Tante Lydia. Vrijheid om en vrijheid van. Toen alles nog een bende was, had iedereen de vrijheid om. Nu krijgen jullie vrijheid van. Denk er niet te gering over. > Ik lig in bed en ik beef nog steeds. Als je de rand van een glas nat maakt en er met je vinger over gaat, hoor je een geluid. Zo voel ik me: als dat glasgeluid. Ik voel me als het woord verbrijzelen. Ik wil bij iemand zijn > Kan ik het helpen dat ik een echt lichaam nodig heb om mijn armen omheen te slaan? > Geestelijke gezondheid is een kostbaar bezit; ik pot het op, zoals mensen vroeger geld oppotten. Ik spaar het, zodat ik er genoeg van bezit wanneer de tijd daar is. > Het minimalistische leven. Plezier is een ei. Zegeningen die te tellen zijn op de vingers van één hand. Maar misschien verwachten ze van mij dat ik zo reageer. Als ik een ei heb, wat wil ik dan nog meer? > Hij maakt een verlegen indruk, bedremmeld is het woord; zo zagen mannen er vroeger vaak uit. Hij is oud genoeg om zich te kunnen herinneren wat hij moet doen om er zo uit te zien, en ook om zich te kunnen herinneren hoe aantrekkelijk vrouwen dat vroeger vonden. De jongere mannen kennen die trucs niet. Ze hebben ze nooit hoeven gebruiken > Beter betekent nooit beter voor iedereen. Het betekent altijd slechter voor sommigen > De natuur eist variatie voor de man. Dat is vanzelfsprekend, het maakt deel uit van de voortplantingsstrategie. Het is het plan van de natuur.’ Ik zwijg, en dus gaat hij verder. ‘Vrouwen weten dat instinctief. Waarom kocht een vrouw vroeger zo veel verschillende kleren? Om bij haar man de indruk te wekken dat hij verschillende vrouwen had. Elke dag een nieuwe.’ > Voor wie van ons is het het ergste, voor haar of voor mij? --- Title: Het Verhaal van de dienstmaagd Author: Margaret Atwood Tags: readwise, books date: 2024-01-30 --- # Het Verhaal van de dienstmaagd  URL:: https://www.kobo.com/ebook/het-verhaal-van-de-dienstmaagd Author:: Margaret Atwood ## AI-Generated Summary None ## Highlights > Een terugkeer naar de traditionele waarden. Verteert vandaag niet wat u morgen kan ontbreken. Ik word niet verteerd. Wat ontbreekt mij? > Ze zijn heus niet bang dat we weglopen. We zouden niet ver komen. Ze zijn bang voor die andere ontsnappingsmogelijkheden, die je in jezelf kunt openen, als je maar iets met een scherpe rand hebt. > . Ik probeer niet te veel te denken. Net als andere dingen moet ook het denken worden gerantsoeneerd. > Het is net zoiets als een lange neus maken van achter een hek of het plagen van een hond door een kluif net buiten zijn bereik te houden, en ik schaam me over mijn eigen gedrag, omdat deze mannen er helemaal niets aan kunnen doen, ze zijn nog te jong. > Dan merk ik dat ik me eigenlijk helemaal niet schaam. Ik geniet van deze macht; de macht van een hondenkluif, passief maar aanwezig. > Er zijn verschillende soorten vrijheid, zei Tante Lydia. Vrijheid om en vrijheid van. Toen alles nog een bende was, had iedereen de vrijheid om. Nu krijgen jullie vrijheid van. Denk er niet te gering over. > Ik lig in bed en ik beef nog steeds. Als je de rand van een glas nat maakt en er met je vinger over gaat, hoor je een geluid. Zo voel ik me: als dat glasgeluid. Ik voel me als het woord verbrijzelen. Ik wil bij iemand zijn > Kan ik het helpen dat ik een echt lichaam nodig heb om mijn armen omheen te slaan? > Geestelijke gezondheid is een kostbaar bezit; ik pot het op, zoals mensen vroeger geld oppotten. Ik spaar het, zodat ik er genoeg van bezit wanneer de tijd daar is. > Het minimalistische leven. Plezier is een ei. Zegeningen die te tellen zijn op de vingers van één hand. Maar misschien verwachten ze van mij dat ik zo reageer. Als ik een ei heb, wat wil ik dan nog meer? > Hij maakt een verlegen indruk, bedremmeld is het woord; zo zagen mannen er vroeger vaak uit. Hij is oud genoeg om zich te kunnen herinneren wat hij moet doen om er zo uit te zien, en ook om zich te kunnen herinneren hoe aantrekkelijk vrouwen dat vroeger vonden. De jongere mannen kennen die trucs niet. Ze hebben ze nooit hoeven gebruiken > Beter betekent nooit beter voor iedereen. Het betekent altijd slechter voor sommigen > De natuur eist variatie voor de man. Dat is vanzelfsprekend, het maakt deel uit van de voortplantingsstrategie. Het is het plan van de natuur.’ Ik zwijg, en dus gaat hij verder. ‘Vrouwen weten dat instinctief. Waarom kocht een vrouw vroeger zo veel verschillende kleren? Om bij haar man de indruk te wekken dat hij verschillende vrouwen had. Elke dag een nieuwe.’ > Voor wie van ons is het het ergste, voor haar of voor mij?